داربوکا (تاریخچه و شیوه تدریس)

تاریخچه:

داربوکا سازی است از دسته‌ی کوبه‌ای‌های پوست‌صدا و جامی‌شکل که بدنه‌ی آن در دو نوع فلزی و سفالی ساخته می‌شود. داربوکا‌های فلزی ازجنس آلومینویم، مس، چدن و غیره ساخته می‌شوند که عموما دارای پوست مصنوعی می‌باشند و برای داربوکا‌های سفالی اکثرا از پوست طبیعی استفاده می‌شود. داربوکا اصالتا مربوط به کشور‌های خاورمیانه است که در این‌ میان تفاوت‌هایی ما‌بین فرهنگ‌های عربی‌، ترکی و ایرانی دیده می‌شود. این ساز در موسیقی عربی طبله یا دربوکه خوانده می‌شود که نقشی بسیار کلیدی ایفا می‌کند. و بخش جدا ناشدنی از موسیقی بزمی اعراب است که عموما با رقص همراه می‌باشد. در موسیقی ترک نیز این ساز دارای اهمیت بالایی است و با نام‌هایی همچون داربوکا و دمبک شناخته می‌شود. تکنیک نوازندگی ترک‌ها  مشخصه‌های خاص خود را داراست که از جمله‌ی آن می‌توان به تکنیک‌های پیچیده‌ی انگشتان دست اشاره کرد. که این ساز را به یکی از کامل‌ترین کوبه‌ای‌های معاصر تبدیل کرده است.