کونگا سازی کوبهای از سری ممبرونوفون‌های یک‌طرفه خمره‌ای شکل می‌باشد. که به‌صورت دو یا چند طبل چوبی در کنار یکدیگر است و عموما با دست نواخته می‌شود. این ساز که در ایران بیشتر با نام تومبا شناخته می‌شود، از تبار آفریقا است. و ریشه‌ی این خانواده از سازها مربوط می‌شود به سازهای ساده‌تر و بدوی‌تری […]
معرفی و تاریخچه کاخن : کاخن سازی کوبهای از دسته‌ی خود صداهای جعبه‌ای می‌باشد که بر روی آن می‌نشینند. و با تماس مستقیم دست و انگشتان و همچنین با ادواتی چون انواع براش نواخته می‌شود. این ساز که فاقد قدمت تاریخی است در آمریکای جنوبی متولد شده است و از نظر لغوی به معنای جعبه […]
تاریخچه : کوزه، سازی است خودصدا و عموما از جنس سفال که با ضربه مستقیم انگشتان دست نواخته می‌شود. این ساز با شکل‌ها و شیوه‌های نواختن گوناگون در استان‌های جنوبی و جنوب شرقی ایران دیده می‌شود. در هرمزگان کوزه را با نام جله می‌شناسند و نحوه نواختن آن با کوزه‌ی سیستان متفاوت است. کوزه سیستانی […]
تاریخچه: جیمبه که جیمبی هم گفته می‌شود (Djembe) شکلی جام مانند دارد و ریشه اصلی همه سازهای کوبهای محسوب می‌شود. یک ساز آفریقایی جذاب. این ساز با ظاهر قبیله‌ای، صدای پرمعنی و بلندش، در عین حال راحت و آسان نواخته می‌شود. و توانسته است به یکی از دوست داشتنی‌ترین سازهای دنیا تبدیل شود. جیمبه با […]
تاریخچه: داربوکا سازی است از دسته‌ی کوبه‌ای‌های پوست‌صدا و جامی‌شکل که بدنه‌ی آن در دو نوع فلزی و سفالی ساخته می‌شود. داربوکا‌های فلزی ازجنس آلومینویم، مس، چدن و غیره ساخته می‌شوند که عموما دارای پوست مصنوعی می‌باشند و برای داربوکا‌های سفالی اکثرا از پوست طبیعی استفاده می‌شود. داربوکا اصالتا مربوط به کشور‌های خاورمیانه است که […]
تاریخچه: دف یکی از معروف‌ترین و قدیمی‌ترین سازهای کوبهای ایرانی می‌باشد که عضوی از خانواده‌ی بزرگ پوست‌صداهای یک‌طرفه است. این ساز که با انگشتان دست نواخته می‌شود، در گذشته بیشتر برای نواختن در خانقاه‌ها و موسیقی عرفانی مورد استفاده قرار می‌گرفت. ولی امروزه در اکثر سبک‌های موسیقی ایرانی شامل موسیقی دستگاهی و مقامی و فولکلوریک […]
فرم‌درام‌ها و یا به اصطلاح کوبه‌ای‌های قابی شکل دسته‌ای از خانواده‌ی پوست‌صداها می‌باشند که اقلب ظاهر ساده‌ای دارند و از جمله‌ی سازهای باستانی هستند. از این دسته می‌توان به سازهای دایره‌سازی ایرانی – آذری، بندیر مربوط به کشور ترکیه، تار مربوط به شمال آفریقا، بودران مربوط به کشور ایرلند و پنداریک سازی ابداعی اشاره کرد. […]
تاریخچه: فرم‌درام ها و یا به اصطلاح کوبه‌ای‌های قابی شکل دسته‌ای از خانواده‌ی پوست‌صداها می‌باشند. که اقلب ظاهر ساده‌ای دارند و از جمله‌ی سازهای باستانی هستند. از این دسته می‌توان به سازهای ریک مربوط به کشور‌های عربی و ترکیه، کانجیرا مربوط به کشور هندوستان، تامبورلا مربوط به کشور ایتالیا و پاندیرو سازی مربوط به کشور […]
تاریخچه: تیمبالس سازی کوبهای از سری ممبرونوفون‌های یک‌طرفه متعلق به کشور کوبا در امریکای جنوبی می‌باشد. که به صورت دو طبل فلزی در کنار یکدیگر است. و با دست و چوب نواخته می‌شود. واژه‌ی تیمبال که مفرد تیمبالس می‌باشد. از ریشه‌ی کلمه‌ی تمبال می‌باشد. که از اسپانیا وارد کوبا شده است. این واژه اتابال بوده. […]
تاریخچه: تمبک که با نام‌های دیگری همچون تنبک و ضرب نیز شناخته می‌شود، سازی کوبهای از دسته‌ی پوست‌صداهای جامی شکل است و با تماس مستقیم انگشتان دست نواخته می‌شود. جنس بدنه‌ی آن عموما از چوب است. ولی نمونه‌های فلزی و سفالی آن نیز موجود می‌باشد. گروهی معتقدند که نام این ساز در اصل تنبک بوده […]
