تاریخچه:
فرمدرام ها و یا به اصطلاح کوبهایهای قابی شکل دستهای از خانوادهی پوستصداها میباشند. که اقلب ظاهر سادهای دارند و از جملهی سازهای باستانی هستند. از این دسته میتوان به سازهای ریک مربوط به کشورهای عربی و ترکیه، کانجیرا مربوط به کشور هندوستان، تامبورلا مربوط به کشور ایتالیا و پاندیرو سازی مربوط به کشور برزیل اشاره کرد.
شیوهی تدریس فرمدرام ها-دوایر کوچک
در این دورهی آموزشی چهار فرمدرام اصلی که در نوازندگی امروز کاربری بیشتری دارند، مورد تعلیم قرار میگیرند. که شامل سازهای کانجیرا، تامبورلا و ریک و پاندیرو میباشد. این خانواده از سازهای کوبهای در سه حالت نیز نواخته میشوند، که به ترتیب آموزش داده میشوند.
Top Style
حالت اول شیوهی نوازندگی top style میباشد. که نوازنده ساز را مانند دایره و دف با دو دست روی هوا نگه میدارد. که ریتمها و تکنیکهای مخصوص این حالت آموزش داده میشود.
Lap Style
حالت دوم نوازندگی در شیوهی lap style میباشد. که نوازنده ساز را مانند تنبک و داربوکا روی پا قرار میدهد. که طیف گستردهای از تکنیکها را شامل میشود.
Free Hand
حالت سوم نوازندگی در شیوهی دست آزاد free hand نام دارد که هردو دست نوازنده آزاد است. و ساز یا بر روی پایه و یا در بین پا قرار داده میشود.
به طور کلی نوازندگی فرمدرام ها فارغ از تنوع در ظاهر دارای گسترهی ریتمیک بالا میباشد که کلیه مباحث ترکیبی از فرهنگهای ریتمیک مناطقی همچون غرب ایران، کشورهای عربی، ترکیه، هند، جنوب ایتالیا، امریکای لاتین و غیره میباشد. بهخاطر چند ملیتی بودن این سازها قابلیت نوازندگی در اکثر سبکهای موسیقی از قبیل مقامی، سنتی، تلفیقی، پاپ، جز و غیره را دارا هستند.
برای محتوای آموزشی از شیوهی اندره پیچونی برای تامبورلا و متد استاد حکیم لودین برای کانجیرا پاندیرو و همچنین متد محمت اکاتای برای ریک و به علاوه جزوهی تالیفی روزبه زرعی استفاده میشود.