فرمدرامها و یا به اصطلاح کوبهایهای قابی شکل دستهای از خانوادهی پوستصداها میباشند که اقلب ظاهر سادهای دارند و از جملهی سازهای باستانی هستند. از این دسته میتوان به سازهای دایرهسازی ایرانی – آذری، بندیر مربوط به کشور ترکیه، تار مربوط به شمال آفریقا، بودران مربوط به کشور ایرلند و پنداریک سازی ابداعی اشاره کرد.
نوازندگان مطرح
از نوازندگان مطرح دایره میتوان از استاد فقید محمود فرنام یاد کرد و از پیشکسوتان حاضر نیز میتوان از استاد جناب دکتر کیوان پهلوان نام برد.
شیوهی تدریس فرمدرامها-دوایر بزرگ
در این دورهی آموزشی سه فرمدرام اصلی که در نوازندگی امروز کاربری بیشتری دارند، مورد تعلیم قرار میگیرند. که شامل سازهای بندیر، پنداریک و تار میباشد. این خانواده از سازهای کوبهای در سه حالت نیز نواخته میشوند. که به ترتیب آموزش داده خواهد شد.
Top Style
حالت اول شیوهی نوازندگی top style میباشد که نوازنده ساز را مانند دایره و دف با دو دست روی هوا نگه میدارد که ریتمها و تکنیکهای مخصوص این حالت آموزش داده میشود.
Lap Style
حالت دوم نوازندگی در شیوهی lap style میباشد. که نوازنده ساز را مانند تنبک و داربوکا روی پا قرار میدهد. که طیف گستردهای از تکنیکها را شامل میشود.
Free Hand
حالت سوم نوازندگی در شیوهی دست آزاد free hand نام دارد که هر دو دست نوازنده آزاد است و ساز یا بر روی پایه و یا در بین پا قرار داده میشود.
بهطور کلی نوازندگی فرمدرامها فارغ از تنوع در ظاهر دارای گسترهی ریتمیک بالا میباشد که کلیه مباحث ترکیبی از فرهنگهای ریتمیک مناطقی همچون غرب ایران، کشورهای عربی، ترکیه، هند، جنوب ایتالیا، امریکای لاتین و غیره میباشد. بهخاطر چندملیتی بودن این سازها قابلیت نوازندگی در اکثر سبکهای موسیقی از قبیل مقامی، سنتی، تلفیقی، پاپ، جز و غیره را دارا هستند.
برای محتوای آموزشی از شیوهی استاد گلن ولز برای فرمدرامها متد استاد حکیم لودین و برای پنداریک جزوهی تالیفی روزبه زرعی استفاده میشود.